Kazım SAĞLAM

(26 Nisan 2019, Cuma)

Kılıçdaroğlu’na Atılan Yumruk Siyaseti -2

Önceki yazımda 31 Mart seçimlerin sonucu muhtemel gelişmelere kısmen değindim.

Geçen hafta önemli gelişmeler oldu;

1-CHP genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, Ankara Çubuk’ta saldırıya uğradı kendisine yumruk atıldı. Bunun etrafında koparılın fırtınalar.

2- Ekrem İmamoğlu, seçimin ardından alelacele “İstanbul’a Yeni Bir Başlangıç Buluşması” mitingi.

3- Devlet Bahçelinin açıklamaları.

4- İslamî camianın tepkileri ve beklentileri doğrultusunda yaptıkları açıklamalar, takındıkları tavırlar.

(19 Nisan 2019, Cuma)

2019 yerel seçimleri Türkiye’de yeni bir safha açmış durumda. Bu seçim, ülkeyi yeni bir sosyolojik değerlendirmeye tabi tutulmasını kaçınılmaz hale getirdi.

Bu seçim sonucu, oluşmakta olan iki ana eksen yani Cumhur İttifakı ile Millet İttifakı nasıl bir sosyal tabana oturacağı çok açık değil. Muğlak ve soru işaretleriyle dolu.

Cumhur İttifakı reel gibi görünüyor. Bu İttifak, elan ülke gerçeklerine uygundur. Türkiye bir ateş çemberi içindedir, komşu ülkelerimiz savaşlarla, iç kavgalarla boğuşmaktadırlar. Bu yetmiyor ayrıca dünya sömürü odakları tarafından vesayet altına alınmış durumda. Bu vesayet savaşları ülkemize de bulaştırılmak isteniyor. Böylesi bir ortamda milliyetçilik, muhafazakârlık ve dış düşman vurgusu üzerine bina edilen ittifak ve siyaset yürüyebilir. Halk nezdinde de karşılığı vardır.

Cumhur İttifakı bu seçimde bunu fazlasıyla kullandı. İlanihaye yürüyebilir mi? Bu kuşkulu daha sonra buna değinilecektir.

(13 Nisan 2019, Cuma)

Türkiye Ne Yapmalı?

-Türkiye imkanları nisbetinde halkı Müslüman ülkelerle ticareti geliştirmeye azami gayret göstermesini sürdürmelidir.

Batı ve doğuyla ticareti geliştirirken, halkı Müslüman olan ülkeleri es geçmemelidir. Yatırımlarını oraya doğru kaydırmalı, bunun için siyasi istikrar şart lakin iktisadi beraberlik siyasi birliğe ve istikrara katkı sağlar. İşadamların ilişkileri ve yardımlaşması ümmet birliğine katkı sağlayacaktır. Türkiyeli Müslüman tüccarlar buna öncülük etmeli, devlet de yardımcı olmalıdır. Ticaretle de pekişmeyen siyasi yakınlık çabuk bozulabilir.

Ayrıca nazik ve hassas bir coğrafyada bulunan Türkiye, ticarete ve iktisadi gelişmeye bilimsel olarak bakabilmelidir. Bu konuda yapacağı ilk ve en önemli iş; devlet erki, partizanlık esasına dayanmamalı, yetkin ve tecrübe sahibi kişiler tercih edilmelidir. Hem Türkiye gerçeğini iyi bilen olmalı, yerli olmalı, hem de uluslararası ekonomiyi detaylarıyla bilen olmalıdır. Bu ikisinden biri eksik olursa ekonomi açmaza girer, ekonomik kriz toplumsal kaosa dönüşebilir.

(5 Nisan 2019, Cuma)

Türkiye Ne Yapmalı?

Türkiye batıyla olan ilişkilerini ciddiyetle ele alarak yeniden değerlendirmelidir. Batılı tarz kurum-kuruluşları da ele almalı. Batıyla bundan böyle iki eşit ülke olarak masaya oturmalıdır. Batının buyurgan, yukarıdan bakan, kendini merkeze koyan tavrına asla müsaade etmemelidir.

Bunu yapabilmenin ilk ve en önemli şartı, olmazsa olmazı; zihni bağımsızlıktır, zihni hürriyettir. Batının düşünce biçimini mutlak doğru olduğu ön kabulünden kurtulmaktır. Dünyada tek tip düşüncenin, tek tip idare biçiminin, tek tip tıbbın, tek tip matematiğin, tek tip fiziğin, tek tip kültürün olmadığına inanmakla başlayabilir.

Batıdan ve doğudan tamamen kopalım içimize kapanalım öyle yola koyulalım demek istemiyorum. Batıyla ve doğuyla iletişimimiz, diyaloğumuz, fikri ve teknik alış-verişimiz devam edecek, burada bir kopma içine kapanma asla doğru olamaz.

Önce bağlı bulunduğumuz medeniyet havzasını tanımamız ve kendi medeniyet havzamızla batı veya doğu medeniyet havzalarını kıyaslamamız gerekecek. Şuna rahatlıkla inanmalıyız, kabul etmeliyiz ki, insanlığın başlangıcı peygamberlerle olmuştur.