Kazım SAĞLAM

(26 Haziran 2020, Cuma)

Yıllar önce bir dosta yazdığım mektubu, bugün ruh halime uygun düştüğü için sizinle paylaşmak istiyorum.

Empatiye Beslediğim Antipati

Hayatı ve ölümü başkası için değerlendirebileceğine inanmak ne kadar abes. Benim yaşadığım hayata başkasının gözüyle bakmak ne manaya geldiğini bilen varsa beri gelsin. Tersi de öyle, kendini başkası gibi görmek. Ne acayip duygu, ben Kâzım Sağlam olarak x bir yerde yaşayan bir adamın hissettiklerini his edeceğim ve onun adına ahkam keseceğim. Adama diyeceğim senin çocuğun hakkında ben senden daha ehilim ve sen çocuğunla şöyle şöyle davranacaksın. Son zamanlarda moda olan "empati" kavramına da antipati besliyorum. Ne imiş kendimizi başkası yerine koyacakmışız. Çok küstahça bir tavır. Bu şu demektir; herkes benim değer yargılarıma inanmak ve onları doğru kabul etmekle mükelleftir. Bu aynı zamanda insanî ve evrensel değerlerdir.

(19 Haziran 2020, Cuma)

(Mesnevi-i Nuriye'den) Seçmeler

-Lafız tebeddül eder (edebilir) fakat mana baki kalır. Hışır parçalanır, fakat lübb devam eder. Ceset ihtiyarlanır, fakat ene gençleşir.

-(Hayat) ülfet üzerine bina edilmiştir. Ülfet; cehl-i mürekkep üstüne tefriş edilmiş bir peredir.

-Yakazada inkişaf nisbetinde zaman inbisat peyda edip ömürde uzanıyor, zamanla mukayyet olmayan ruhun dairesine takarrüp ediyor.

-Zaman harekâtın rengi/ vasfıdır. Harekâtta cari olan kanun, zamanda da caridir.

-Neticenin kayyumu, imandır. Burhan ise, yalnız onunla bakılan bir menfezdir, evhamı temizleyen süpürgedir.

(12 Haziran 2020, Cuma)

ALLAH İNANCI KİŞİLERİN İNİSİYATİFİNE BIRAKILAMAZ

İnanışın ne olduğu, nasıl olması lazım geleceğinin temeli Allah inancına dayanır. Allah'ın varlığı, tekliği/bir oluşu, yaratıcılığı, terbiye ediciliği, malikiyeti, kainatta koyduğu kevnî kaideleri, insanoğluna gönderdiği emir ve yasakları -yani Risalet'i- ahiret diriliğinin ne olduğunu kavramakla mümkündür. Mümin olmak ise bunları kabul etmekle mümkündür. Bu vb. bütün hususlar hakkında İslam uleması ciltler dolusu kitaplar yazmış, bu hususta değişik ekoller de meydana gelmiştir. Burada kelam ve akaid konuları üzerinde uzun uzadıya duracak değilim, buna yetkimin de olmadığının farkındayım, lakin derdimi anlatabilmem için ister istemez bazı itikadî meselelere değinmek zorunda kalıyorum.

(5 Haziran 2020, Cuma)

İNANÇ AÇISINDAN İNSANLARI TASNİF ETMEK DOĞRU MUDUR?

Bir önceki yazımda belirttiğim gibi, bütün insanlar bu yerkürede beraber yaşamaktadırlar. Aynı zamanda biz insanlar arasında ortak bir bağ var; insan olmak.

Beniâdem olarak insanî değerler ortak paydasında bir beraberlik oluşturulsa, bu beraberlik etrafında bir anlaşma sağlanırsa ve insanlar bunun üzerinde bir mutabakata varırsa, inanç işin içine girmese veya inanç işin içine sokulmasa insanlar daha rahat anlaşırlar. İnsan olmak, insanca davranmak, herkesin kabul edebileceği bir husustur. Ama işin içine inanç girdi mi insanlar ister istemez, farklılaşırlar ve aralarında husumet başlar.

Bu iddia bu tez, ilk bakışta makul gibi gelebilir. Fakat insanın yapısını inceleyen herkes görecektir ki, bu sadece bir temenni ve faraziyeden ibarettir. İnsan, içinde iyilik ve kötülüğü birlikte barındıran, iki tarafa da meyli olan bir varlıktır. Bu iki meyil karşımıza ana hatlarıyla iki tip insan çıkarır. İyi - kötü, adil - zalim, hayırhah - bedhah...